CHART AFRYKAŃSKI (AZAWAKH)

Wyobraź sobie, że stoisz pośrodku afrykańskiej dziczy. Otacza cię spokój, harmonia, jednak czujesz na sobie czyjś wzrok. Bursztynowe oczy przewiercą twoją duszę na wylot. I nim się zorientujesz minie cię zjawa, poruszająca się w dostojny sposób, a jej nogi niemające końca zostawią po sobie minimalny ślad na suchej ziemi. Obrócisz się nagle i staniesz naprzeciwko żywej rzeźby Michała Anioła..
Mięśnie i ścięgna rysujące się pod suchą skórą niczym spod dłuta artysty, wzrok oprawiony w czerń mówiący więcej niż myślisz, a jedyna rzecz, która powodują że dzieło żyje, to tętniąca w żyłach dzika krew.
Chart Afrykański nie będzie dla ciebie zwykłym psem. Będzie to Pan Sytuacji, który nie ugnie się przed obcym mu przybyszem. Azawakh będzie stać na piedestale, niczym król, a Ty zmuszony będziesz mu się poddać.

HISTORIA

Chart afrykański nie jest typowym psem, a z całej grupy X jest najbardziej prymitywnym przedstawicielem ras. Można powiedzieć, że kreował się w tym samym tempie, w jakim ewoluowała ludzkość na kontynencie afrykańskim. Prawdopodobnie tak jak inne orientalne charty mają one azjatyckie korzenie – podejrzewa się, że Tuaregowie przybyli właśnie z Azji i zamieszkali na południowej części Sahary.
Podobno charty są tak samo stare jak wilki ze względu na wiele wspólnych cech np. objętość serca. W Europie rasa znalazła się stosunkowo niedawno, czyli w latach siedemdziesiątych XX wieku. Za sprawą jugosłowiańskiego dyplomaty, dwa afrykańskie prezenty od Tuaregów dały początek liniom europejskim. W podobnym czasie Francja sprowadziła Azawakhi do siebie, dlatego za kolebkę tej rasy podaje się dwa europejskie kraje: Jugosławię i Francję. Ważnym elementem dla rasy w Europie stały się ekspedycje A.B.I.S. (fr. Association for the Burkinabe Idi du Sahel) zapoczątkowane w 1996 roku przez grupę entuzjastów rasy, które prowadziły badania w ich krajach pochodzenia. Zebrane próbki i materiały genetyczne pozwoliły odtworzyć linie bezpośrednio w Afryce, skąd w późniejszych czasach importowano psy do Europy. Ostatnia wyprawa miała miejsce tego roku (2017), a przedstawicielami byli hodowcy z jednych z najbardziej znanych wieloletnich hodowli. Poszerzenie puli genetycznej Azawakhów jest jednym z priorytetów. Na początku tego stulecia uznano, iż pula genetyczna Azawakhów jest niewystarczająca. Dlatego poza nastawieniem na show, ważny jest odpowiedni dobór przedstawicieli rasy, którzy pociągną gatunek. Według badań przeprowadzonych na Azawakhach w hodowlach niemieckich i francuskich okazuje się, że wysoki inbred (hodowla bardzo mocno spokrewnionych osobników np. rodzeństwa) jest zupełnie niewskazany dla rasy.
Obecnie właśnie to jest problemem i po cichu oczekuje się od hodowców, aby z jeszcze większym szacunkiem podeszli do hodowli tych wyjątkowych psów, ponieważ wojny domowe w Afryce i spore koszty są częstą przeszkodą przy sprowadzaniu nowych psów i tym samym do wprowadzenia nowych genów.

WYGLĄD I WRAŻENIE OGÓLNE

Azawakh powinien być wpisany w odwrócony prostokąt tj. wysokość w kłębie powinna być większa niż długość psa. Wyjątkowo smukły i elegancki Azawakh sprawia wrażenie wielkiej finezji. Jego kościec i muskulatura rysują się wyraźnie pod cienką i suchą skórą. Jego głowa powinna być smukła z brązowymi lub bursztynowymi oczami w ciemnych obwódkach. Nogi długie i nie sprawiające wrażenia ciężkich.
Według standardu FCI kolor tych psów powinien być od jasnego piaskowego, przez czerwony do mahoniowego. Dopuszczalne są białe znaczenia w obrębie szyi, pyska (np. strzałka) i na nadgarstkach jako skarpetki. Wymagana jest biała końcówka ogona. Wyprawy A.B.I.S. pokazały, że kolorystyka tych psów jest przeróżna i trafiają się osobniki białe lub czarne, łaciate, jednak pustynne kolory mimo wszystko dominują. Rozmiarem należą do dużych psów, sukimiędzy 60 – 65 cm, a  psy70 – 75cm, jednak wagowo należą do średnich ras ( 20 – 25 kg).

CHARAKTER

Standard rasy Azawakhów określa je jako psy eleganckie, suche w wyglądzie i z bardzo specyficznym charakterem.
Nawiązując do historii Azawakhów, trzeba powiedzieć, że te psy hodowane były głównie do obrony terytorium, potem do polowań z ludźmi na mniejszą zwierzynę. Potrafiły robić wszystko w stadzie, jednak lojalność powoduje, że są psami jednego człowieka. Pod całą odważną sylwetką maluje się obraz obrońcy terytorium; psa, który w sytuacjach bez wyjścia da się we znaki; psa, który obserwuje życie z boku, by w odpowiednim momencie albo uciec, albo zaatakować.
Ciekawostką jest to, że na wystawach sędziowie oglądają Azawakhi z pewnej odległości (poza sprawdzaniem jąder), a wszelkie czynności wykonuje przy nich handler, który najczęściej jest właścicielem.
Charty te nie potrafią się „sprzedać” za nic. Zanim uznają drugą osobę za przyjaciela, zrobią wszystko, żeby ją zniechęcić do kontaktu. Jednak są to zazwyczaj sytuacje, gdy ktoś nimi wyraźnie się interesuje. W życiu codziennym Azawakh nie zwróci uwagi na przechodnia. Po prostu niewiele ludzi uznaje za godzien spoufalenia się.
Brak zaufania i ostrożność to domena tej rasy. Zdarzają się osobniki, które te instynkty mają zminimalizowane i dla zwykłych ludzi uchodzą za „normalne” psy. Bardzo mocny charakter Azawakha powoduje, że w stadzie w jednym domu to on chce zazwyczaj rządzić. Ich siła perswazji jest znacznie większa niż siła mięśni. Tam skąd pochodzą waży się za każdym razem użycie energii na zbędne sprawy. Z całej ich postawy można wywnioskować, na jakim etapie są różne relacje między psami w stadzie.
Rozmawiając z innymi hodowcami, również wychwytuję to, jak bardzo złożoność Azawakha fascynuje nie tylko mnie, ale każdego posiadacza tej rasy. Mowa ciała i rozumienie jej przez ludzi jest naprawdę fascynujące. Uważam, że więź z Azawakhiem jest najbardziej magiczna i tego nie da się opisać słowami. To trzeba czuć. Poza tym są to psy bardzo oddane swojej ludzkiej rodzinie, której czasem słuchają 😉
Z Azawakhiem należy wyćwiczyć pewne sprawy i postawić warunki jasno, że nie będzie on panem domostwa. W przeciwnym razie da sobie wejść na głowę. Rozpuszczony do granic możliwości może zmienić się diametralnie i przestać się słuchać, a w najgorszym wypadku „bronić” właściciela przed dosłownie wszystkim.
Są to psy szalenie inteligentne, jednak jak każdy chart, wykonają komendę kiedy im się spodoba. Nie sposób jest wytresować Azawakha pomimo jego oddania. Mimo wszystko cenią sobie swoją dziką niezależności i swój własny kąt. Uwielbiają „swoje” miejsca, do których przede wszystkim należą miękkie fotele i wypoczynki. W żadnym obszarze nie pozwolą sobie na relaks, jak zatopienie się w wielkiej podusze ogrzewanej promieniami słońca.

UŻYTKOWOŚĆ

Chart afrykański jak wspomniałam polował i utrzymywał teren, dlatego w dobie, gdzie nie musi robić nic największą przyjemnością dla niego są biegi torowe i coursingi. Tak jak w przypadków innych ras chartów, otwierają na parkurze szufladę z instynktem pogoni. Idealnie też sprawdzają się na wyścigach torowych, ponieważ są wytrwałymi biegaczami. Spryt i chęć do pracy pozwala im także na uczestniczenie w innych psich konkurencjach np agility, jednak są to zazwyczaj pojedyncze sztuki.

ZDROWIE I PIELĘGNACJA

Jako pies delikatny w wyglądzie potrzebuje specjalnej opieki w chłodne pory roku. Ubranka są jak najbardziej stosowne, ponieważ jedynym ich „odzieniem” jest krótka sierść, która sprawdza się idealnie w temperaturach Afryki, a niekoniecznie w niektórych partiach Europy. W chłodniejszych rejonach kontynenty zakłada im się specjalne psie buciki do biegania po śniegu. Ze wszystkich ras chartów Azawakhi są najmniej chorowite.
Tak naprawdę mało wiadomo o ich zdrowiu, zważywszy na fakt, że stosunkowo krótko są w Europie, a różne linie tych psów dalej żyją dziko w Afryce. Nikt nie jest zatem w stanie powiedzieć w stu procentach na jakie choroby chorują Azawakhi. Nie są niezniszczalne mimo swojej życiowej postawy. Jak każdego psa, trzeba je dobrze odżywiać, aby nie miały problemów np. z brakiem jakichś witamin. Zdarzały się przypadki jakiegoś genetycznego uszczerbku na zdrowiu, jednak był to kilka przypadków na wiele żyjących Azawakhów. Generalnie nie wymagają dużo pielęgnacji. Dużo osobników dożywa sędziwego wieku w swoich domach.

#DniRasy#Chart#ChartyAfrykańskie#ArtykułGrupyPsy#AZAWAKH
_________________________

Autor artykułu: Hodowca Aleksandra Teresińska<3

Zdjęcia: Hodowca Aleksandra Teresińska

Hodowla: Hiddekel (FCI)
https://www.facebook.com/hiddekelfci/?ref=br_rs

W imieniu całej ekipy Administratorów grupy PSY! chciałam gorąco podziękować Pani Oli, za napisanie artykułu.
Cieszymy się, że zdecydowała się Pani podzielić swoim doświadczeniem z członkami Naszej grupy.
Jeszcze raz dziękujemy i życzymy wszystkiego dobrego! 😀 -Paula Miszczak

link do artykułu