Jakiś czas temu dostałam propozycję przedstawienia rasy z mojego punktu widzenia. Tekst został napisany wspólnie z Paulą Miszczak z grupy „Psy!” na Facebooku.

#DniRasy

CHART PERSKI (SALUKI)
W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, sekcja charty długowłose. Istnieją dwie odmiany tej rasy: długowłosa i krótkowłosa, która jest bardzo rzadko spotykana. Obydwie są oceniane na wystawach wspólnie.
Chart perski (Saluki) spełnia następujące funkcje:
– psy do towarzystwa,
– psy myśliwskie.

POCHODZENIE I HISTORIA
Rasa psów, która ukształtowała się na Bliskim Wschodzie, Syrii, Mezopotamii, Persji i Egipcie. Pierwsze ślady ich istnienia, to naścienne wizerunki znalezione na obszarze dawnego imperium Sumerów, liczą sobie 7000 lat.
Psy te były hodowane, aby zapewnić człowiekowi pożywienie, poprzez polowanie na zwierzynę, przede wszystkim na gazelę. W krajach swojego pochodzenia nadal pełnią taką funkcję.
Arabowie uważali saluki za dar od Allaha, dlatego nie można było ich sprzedawać. Przekazywano je bliźniemu jako wyjątkowy dar, który oznaczał dobrobyt i pożegnanie wszelkich trosk.
Islam zabrania trzymania psów w domach, ponieważ uważa je za zwierzęta nieczyste. Jednak saluki brały udział w życiu rodzinnym, z tego względu, że były uznawane za „święte”.
Charty perskie goszczą w Europie od XIX w., jednak już wcześniej starano się je sprowadzić.

WYGLĄD I WRAŻENIA OGÓLNE
Sierść gładka, jedwabista; pióra na uszach, łapach i ogonie; Wszystkie kolory umaszczenia są dopuszczalne, jednak najczęstsze to: białe, piaskowe, kremowe, złote, rude, szaroczarne, trójkolorowe (czarno-biało-brązowe), czarne z brązowym. Najbardziej charakterystycznym i poszukiwanym dla tej rasy jest umaszczenie Grizli. U osobników dorosłych może tworzyć też tworzyć frędzle pod gardłem.
Oprócz saluków długowłosych występują także saluki krótkowłose. Maja bardzo krótką sierść i brak frędzli na ogonie oraz długich włosów na uszach. Część hodowców uważa, że krótkowłose saluki są lepsze na coursingach i wyścigach.
Saluki należą do psów ras dużych ze względu na wysokość w kłębie która jest już od 58 cm u suk i 70cm u psów. Waga natomiast kształtuje się od około 20kg do 25/27 kg. Żywotność tych psów jest długa i dochodzi do 14 lat.

Pierwsze co rzuca się w oczy to niewątpliwa magia. Psia nimfa, poruszająca się z gracją, a wszystkie jej pióra płyną wraz z wiatrem. Saluki zauroczy Cię swoim wyglądam od pierwszej chwili. Sprawia wrażenie niedostępnej istoty, ledwo muskającej łapami ziemię i choćbyś chciał go złapać, nie uda ci się. Na szacunek tego psa trzeba zasłużyć. Stając w odległości wpierw zlustruje Twoją postać swoimi pustynnymi oczyma. Twoje nastawienie zależy od tego, czy pokłoni ci się całą swoją sylwetką, czy też jak spłoszona łania ucieknie w drugą stronę.

Jako pierwotna rasa, saluki nie został bardzo zmieniony pod względem wyglądu czy charakteru. Obecnie w hodowlach można zauważyć tendencję do tworzenia psów typowych na „show”, które różnią się nieco od psów wykorzystywanych do pracy czyli sportu np. coursingów.

CHARAKTERYSTYKA
Saluki to zwierzę stadne, mimo że czasami może sprawiać wrażenie żyjącego w swoim świecie. Rasa ta, jak na każdego charta przystało, cechuje się wzmożoną ostrożnością i brakiem zaufania wobec innych. Zdarzają się wyjątki, które kochają wszystko i wszystkich. Zanim jednak saluki pozwoli się spoufalić z obcą osobą, obwącha, popatrzy na różne reakcje i wtedy sam zadecyduje czy chce mieć cokolwiek do czynienia z człowiekiem. Saluki nie jest psem, który garnie się do wszystkich i wszystkiego.

Są to psy, które chcąc wyładować swoją energię biegają jak oszalałe. Najczęściej wolą swoje własne towarzystwo, bo – nie ukrywajmy- z kim mają biegać w takich prędkościach, jak nie ze sobą? Jednakże po zabawie wolą odpocząć w domowym zaciszu, z dala od wszystkiego. Najlepiej w swoim własnym, miękkim kącie, gdzie mogą rozprostować wszystkie swoje gnaty. Nie pracują 24 godziny na dobę. Biegają i szaleją tyle ile naprawdę chcą i potrzebują. Niekiedy w pochmurne dni saluki woli nie wyściubiać nosa poza swoje legowisko. Niezależność tej rasy powoduje, że właściciel musi mieć wiele wyrozumiałości, cierpliwości i serca. Charta perskiego nie wytresuje się jak owczarka, czy retrievera. Można powiedzieć, że inteligentnie podchodzą do tego, co chcą robić. Z naciskiem „co chcą”. Jeżeli chart uzna, że jakaś czynność nie sprawi mu radości, zwyczajnie w świecie tego nie zrobi. Największą frajdą dla persa są biegi torowe lub coursingi, gdzie pies musi cofnąć się do swoich bardzo pierwotnych instynktów i udać się na fikcyjne polowanie. Każdy posiadacz pracującego saluka wie, że nie ma dla niego większego skarbu niż dopadnięcie zdobyczy. No chyba, że jeszcze pełna miska mięsa; to też jest na równi ze skarbem z pogoni. Ta rasa należy do specyficznych i jak wspomniałam, wymaga więcej od właściciela, niż właściciel może od niej. Prawdą jest to, że posiadacz saluka diametralnie zmienia swoje nastawienie do świata. Persowi trzeba zapewnić odpowiednią dawkę ruchu. Jest to zdecydowanie więcej niż dla przeciętnego psa. Charty lubią mieć pełne brzuchy, więc lubią podjadać i prosić o więcej. Niektóre osobniki wybrzydzają, ale to chyba wyjątki.

PIELĘGNACJA
W okresach jesienno-zimowych chartowi perskiemu trzeba również zapewnić trochę więcej ciepła. Wszelkiej maści kubraczki, sweterki, kurtki są jak najbardziej na miejscu. Saluki poza swoim dłuższym włosem nie ma podszerstka, dlatego w chłodne dni należy go zwyczajnie ubrać na spacer czym zapobiegniemy chorobom np. płuc czy krtani. Oczywiście robimy to gdy chodzimy na spacery. W domowych warunkach z ogrodem saluki sam wyjdzie na zewnątrz za swoimi potrzebami i nie zostanie na dworze dłużej niż musi. Saluki słynie ze swojej dłuższej sierści tworzącej pióra na ogonie, uszach i nogach. Trzeba zadbać o pielęgnacje właśnie tych partii psa wyczesując jego włosy co jakiś czas, ze szczególnym uwzględnieniem uszu, ponieważ bardzo często tworzą się na nich kołtuny, które w skrajnych przypadkach trzeba wyciąć. Dlatego przy podawaniu posiłków zakłada się na głowę snood (rękaw/golf dla psa) lub wiąże uszy w kitki, tak aby nie wpadały one do miski. Przed wystawami psy są kąpane i odpowiednio strzyżone czy też czesane.

W dzisiejszych czasach da się odczuć w nowych miotach, że odpowiedzialni hodowcy stawiają przede wszystkim na zdrowie, dlatego coraz więcej psów ma robione podstawowe testy zdrowotne (np. badania serca) już w pierwszych etapach życia. Jest to klucz do prowadzenia lepszej i bardziej świadomej hodowli.

ZDROWIE
Psy tej rasy mają skłonność do dysplazji stawów biodrowych (jednak w bardzo małym procencie), a ich oczy podatne są na zapalenie spojówek. Generalnie jest to zdrowa rasa.

____________________________

Autor: Paula Miszczak, Administrator grupy PSY!
https://web.facebook.com/groups/grupapies/permalink/1623377481023694/
_____________________________

Post powstał dzięki współpracy z Panią Aleksandra Teresińska

Bardzo dziękuję Pani za pomoc oraz za udostępnienie zdjęć Pani psiaków! Jest Pani wspaniała! <3 🙂 ”