Wzorzec FCI nr 307
TŁUMACZENIE:aktualizacja: Renata Berlińska
CHART AFRYKAŃSKI – AZAWAKH
Kraj pochodzenia: Mali / okolice Nigru
Patronat: Francja.
Przeznaczenie: Polowanie (zwierzynę wyszukuje za pomocą wzroku).
Klasyfikacja
FCI: Grupa 10 – Charty
Sekcja 3 – Charty krótkowłose. Nie podlega próbom pracy.
WYGLĄD OGÓLNY:
Wyjątkowo smukły i elegancki Azawakh sprawia wrażenie wielkiej finezji. Jego kościec i muskulatura rysują się wyraźnie pod cienką i suchą skórą. W proporcjach chart ten ma długie linie, a jego tułów wpisany jest w prostokąt stojący na krótszym boku.
UŻYTKOWOŚĆ: Chart używany do polowań, m.in. na gazele, zające i strusie, a także do obrony przed drapieżnikami (hienami, szakalami, lwami). Nieoceniony towarzysz nomadzkich rodzin, dzielący z nimi trudy koczowniczego życia.
ZARYS HISTORII RASY: Chart afrykański, wywodzący się od psów, których
wizerunki znajdują się na pochodzących sprzed tysięcy lat malowidłach naskalnych Środkowej Sahary. Narastająca na Saharze susza zmusiła pastersko-łowieckie plemiona Tuaregów, Fulanów i Dahoussahaq do migracji wraz z psami w kierunku bardziej gościnnych terenów regionu Sahel. Warunki korzystne dla rozwoju hodowli zwierząt i łowiectwa znaleźli w suchej dolinie rzeki Azawakh. Chart ten jest nieodłączną częścią kultury ludów, które udomowiły go i ukształtowały. Jego nazwa w języku Tuaregów brzmi: „oska”. Europejscy miłośnicy psów zachwycili się nowo odkrytą rasą psów i selekcjonowali je z pomocą hodowców posiadających pierwsze linie hodowlane eksportowane do Europy od roku 1968.
WRAŻENIE OGÓLNE: Wyjątkowo smukły i elegancki, sprawia wrażenie nadzwyczaj subtelnego. Kościec i muskulatura rysują się wyraźnie pod cienką i suchą skórą. Sylwetka wysmukła, ciało wpisane jest w prostokąt stojący na krótszym boku.
WAŻNE PROPORCJE:
Wysokość w kłębie / długość tułowia: 10-9 (u suk stosunek wysokości do długości może być nieco mniejszy)
Wysokość w kłębie / głębokość klatki piersiowej: 10-4
Długość głowy / Długość kufy: 10-5
Długość głowy / szerokość czaszki: 10 – 4
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Żywy, czujny, trzymający dystans. W stosunku do obcych może odnosić się z rezerwą lecz potrafi być łagodny i czuły dla swoich właścicieli i członków rodziny oraz osób, które akceptuje.
GŁOWA: Długa, szczupła, sucha, delikatnie rzeźbiona; dość wąska, ale nie przesadnie.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: Prawie płaska, raczej wydłużona. Szerokość czaszki powinna być wyraźnie mniejsza niż połowa długości głowy. Linie czaszki i kufy bywają czasem nieco rozbieżne. Łuki brwiowe i bruzda czołowa słabo zaznaczone, natomiast guz potyliczny powinien być
wyraźny.
Stop: Bardzo słabo zaznaczony
TWARZOCZASZKA:
Nos: Obowiązkowo czarny lub ciemnobrązowy. Nozdrza szeroko rozwarte.
Kufa: Długa, prosta, zwężająca się ku przodowi, ale nie przesadnie.
Wargi: Suche, dobrze przylegające, nie obwisłe, w kolorze czarnym lub
ciemnobrązowym
Szczęki/Uzębienie: Szczęki długie i mocne, zgryz nożycowy. Uzębienie kompletne.
Policzki: Płaskie
Oczy: W kształcie migdałów, dość duże, nieco skośne, ciemne, czasem bursztynowe, nigdy niebieskie. Brzegi powiek dobrze pigmentowane, czarne lub ciemnobrązowe.
Uszy: Osadzone dość wysoko, cienkie, zawsze płasko opadające, u podstawy szerokie, przylegające ściśle do policzków, nigdy w kształcie pączka róży. Trójkątne, o zaokrąglonym wierzchołku. Kiedy pies jest czymś zainteresowany, unosi lekko nasadę uszu.
SZYJA: Wyraźnie wyodrębniona, długa, elegancka i muskularna, o lekko wysklepionej górnej linii. Skóra jest cienka i nie tworzy podgardla.
TUŁÓW:
Górna linia: Prosta, w miarę pozioma lub nieznacznie wznosząca się od kłębu w kierunku guzów biodrowych. Biodra wyraźnie wzniesione, powinny znajdować się na wysokości kłębu lub powyżej.
Kłąb: Wyraźnie zaznaczony
Lędźwie: Krótkie i suche
Zad: Wyraźnie opadający (idealnie pod kątem 45 stopni)
Klatka piersiowa: Głęboka, sięgająca prawie do łokcia, zwężająca się delikatnie
w kierunku mostka, przedpiersie dość wąskie. Żebra długie, lekko odznaczające się pod skórą, łagodnie i regularnie wysklepione.
Linia dolna i brzuch: Łuk mostka jest zaznaczony; jego linia wznosi się, przechodząc płynnie w mocno podkasany brzuch.
OGON: Nisko osadzony, długi, cienki, suchy i zwężający się ku końcowi. Pokryty jest takim samym rodzajem włosa jak całe ciało, często zakończony pędzlem białej sierści. Noszony w pozycji opuszczonej, na końcu lekko zakręcony ku górze. Kiedy pies jest podekscytowany, ogon może być noszony powyżej linii poziomej.
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wygląd ogólny: Długie, szczupłe, niemal pionowe. Postawa doskonale zrównoważona.
Łopatki: Długie, o suchej muskulaturze, widziane z profilu lekko skośne.
Ramię: Kąt łopatkowo – ramienny bardzo rozwarty (około 130 stopni)
Śródręcze: ustawione lekko skośnie.
Łapy: zaokrąglone, o szczupłych, zwartych palcach. Opuszki pigmentowane.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: Długie i suche. Postawa doskonale zrównoważona.
Uda: Długie, o wyraźnie zarysowanej, suchej muskulaturze. Kąt między miednicą a kością udową bardzo rozwarty (około 130 st).
Kolano: Kąt stawu kolanowego bardzo rozwarty (około 145 st).
Śródstopie: Stopy i śródstopia suche, bez szczątkowych palców
Tylne łapy: Zaokrąglone, palce dobrze wysklepione, opuszki twarde i mocne,
pigmentowane.
CHODY: Zawsze bardzo sprężyste, z wysoką akcją kończyn w stępie i kłusie. Galopuje skokami. Azawakh sprawia wrażenie lekkości i gibkości. Ruch jest podstawową cechą charakterystyczną rasy.
SKÓRA: delikatna i napięta na całej powierzchni ciała.
SZATA:
Włos: Krótki i delikatny. Brzuch nieowłosiony.
Umaszczenie: Płowe, z pręgowaniem lub bez; białe znaczenia ograniczone
do niezbędnego minimum. Dopuszczalne są wszystkie odcienie: od jasnopiaskowego do ciemnopłowego (mahoniowego). Pręgowanie musi być czarne, z wykluczeniem jakichkolwiek innych odcieni. Na głowie może występować czarna maska.
Białe znaczenia: znaczenia charakteryzują się dużą zmiennością. Na przedpiersiu mogą występować w postaci białych łat różnej wielkości, nie wykraczających jednak poza nasadę szyi. Łaty nie mogą rozciągać się poza stawy barkowe ani na boki szyi. Dopuszczalna jest mała biała plamka na karku. Białe znaczenia mogą rozciągać się na klatkę piersiową jako kontynuacja łaty na przedpiersiu, jednak w żadnym wypadku nie powinny zachodzić na żebra. Na każdej kończynie powinna znajdować się biała skarpetka, co najmniej w postaci śladu bieli na łapach. U osobników o doskonałej budowie ciała dopuszczalny jest brak bieli na jednej z kończyn. Białe znaczenia na przedpiersiu, często nieregularne, nie mogą w żadnym wypadku rozciągać się powyżej łokci ani zachodzić
na łopatki. Białe znaczenia na tylnych kończynach, zwykle bardziej regularne
i o mniejszym zasięgu, nie mogą rozciągać się na uda. Niemniej jednak, białe znaczenia po wewnętrznej stronie ud nie powinny być uznawane za wadę.
WYSOKOŚĆ I MASA CIAŁA:
Wysokość w kłębie: Psy: 64-74 cm
Suki: 60-70 cm
Dopuszczalne jest odchylenie o 2 cm powyżej lub poniżej podanych wymiarów.
Masa ciała: Psy: 20-25 kg
Suki: 15-20 kg
WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane
w zależności od ich nasilenia oraz wpływu na zdrowie i komfort życia psa.
WADY POWAŻNE:
-Ciężka, mało elegancka głowa
-Ogon cienki, kosmaty, bardzo zakręcony
-Ciało zbyt długie
-Zgryz cęgowy
WADY DYSKWALIFIKUJACE:
-Agresja lub nadmierna nieśmiałość
-Każdy pies przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości powinien zostać zdyskwalifikowany
-Brak typu
-Zbyt mała klatka piersiowa i skrajna delikatność budowy
-Przodozgryz lub tyłozgryz
-Kolor nosa, oczu i warg inny niż czarny lub ciemnobrązowy
-Oczy jasne lub niebieskie
-Uszy w kształcie pączka róży
-Biodra poniżej poziomu kłębu
– Deformacje anatomiczne nie będące wynikiem wypadku ( np. asymetria połączeń żeber z mostkiem).
-Palce szczątkowe na kończynach tylnych lub ślady po ich usunięciu.
-Włos szorstki lub półdługi
– Umaszczenie inne niż podane we wzorcu (nadmierna ilość bieli, biała obroża,
pręgowanie inne niż czarne). W szczególności należy wystrzegać się umaszczeń
rozjaśnionych: błękitnego i liliowego.
-Dyskwalifikacji muszą podlegać wszystkie psy, u których widoczne są ślady
zabiegów chirurgicznych mających na celu korektę estetyczną lub usunięcie wad morfologicznych.
-Wzrost odbiegający o 3 cm od norm podanych we wzorcu
Uwaga:
– Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
-Do hodowli mogą być użyte jedynie sprawne fizycznie i zdrowe psy, o budowie typowej dla rasy.